Met hun kleurrijke traditionele lange rokken en omslagdoeken wapperend in de wind, lopen vier vrouwen over een stofpad dat leidt naar een kleine tuin tussen een bescheiden huisje van modder en baksteen met een rieten dak en een kleine schuur. Daar hebben al zeven andere dames een plekje gevonden, op de grond of op plastic stoelen. Dominee Konstantin Masala Liso, een lange, slanke man in het grijs, wacht tot de deelnemers zijn gaan zitten voordat hij opstaat en de bijeenkomst opent met een gebed.